Είχα τη χαρά και την τιμή να
παρακολουθήσω την τελική πρόβα της Θεατρικής Ομάδας των εθελοντών του Κέντρου
Κοινωνικής Παρέμβασης του Δήμου Ήλιδας . Φέτος συμπληρώνει τα 10 χρόνια της συνεχούς της παρουσίας στα
καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης μας, και παρουσιάζει το έργο "Μία
Κωμωδία" του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
Διασκέδασα πραγματικά παρακολουθώντας
τους! Έχουν κέφι, ζωντάνια, δημιουργικότητα και πολύ όρεξη. Χάρηκα εξίσου τη
συζήτηση μαζί τους μετά την πρόβα.
Κουβεντιάζοντας με τον Αλέξανδρο
Μπουσδούκο, ένα από τα βασικά- μόνιμα μέλη της ομάδας αλλά και σκηνοθέτη όλων
τους των έργων, συνειδητοποίησα το πάθος που έχουν όλοι και τον κόπο που
χρειάζεται για να παρουσιαστεί κάτι τέτοιο, ειδικά από ανθρώπους σαν κι αυτούς
που είναι ερασιτέχνες σε όλους τους τομείς, από την ηθοποιία, τη σκηνοθεσία,
την κατασκευή των κουστουμιών και των σκηνικών, μέχρι και την δημιουργία του
διαφημιστικού υλικού.
Αλλάξαμε λίγο φέτος. Είπαμε να ξεφύγουμε
από τη «φάρσα» ή την κωμωδία καταστάσεων και να περάσουμε σε κάτι λίγο
διαφορετικό, χωρίς όμως να ξεφύγουμε τελείως από το είδος μας. Χωρίς να το
βαρύνουμε πολύ δηλαδή. Πρόκειται για μια κοινωνικοπολιτική σάτιρα, με
διαφορετικό όμως περιβάλλον. Ένα περιβάλλον
που σε ταξιδεύει σε άλλο κόσμο. Μπερδεύει τον χώρο και το χρόνο.
Στην ερώτησή μου, αν είναι κάτι
επίκαιρο, μου είπε πως είναι τόσο επίκαιρο, όσο ένα δελτίο ειδήσεων. (Τελικά
στην Ελλάδα δεν αλλάζει τίποτα)
Αυτό ήταν και ένα από τα στοιχεία που
τους τσίγκλησε, ώστε να δοκιμάσουν αυτό το έργο φέτος. Δε μου έκρυψε δε, πως
θέλησαν με την συμπλήρωση των 10 χρόνων τους να δείξουν πως έχουν πια ωριμάσει
και θέλουν να περάσουν και ένα μήνυμα μέσα από την παράστασή τους. Περιμένουν ο
κόσμος να πάει, να περάσει καλά αλλά να πάρει κάτι μαζί του φεύγοντας.
Η συζήτηση φυσικά έγινε με όλους τους
συντελεστές. Πάρτε μια γεύση και από τη γνώμη των υπολοίπων τόσο για το έργο ,
όσο και για τη δική τους προσέγγιση σε αυτό.
Γιάννης
Λυκούσης
Η φετινή
χρονιά είναι για
μένα ιδιαίτερα σημαντική για δύο λόγους:ο ένας είναι ότι κλείνουμε 10 χρόνια
συνεχούς δράσης. Αυτό είναι μια καλή απόδειξη ότι "κάτι" έχουμε
καταφέρει. Γιατί ότι δεν αξίζει δεν αντέχει στον χρόνο. Ο δεύτερος λόγος είναι
ότι η ομάδα έκανε μια ανανέωση στην επιλογή του έργου. Διατηρώντας πάντα το
χαμόγελο και το γέλιο στο πρόσωπο του θεατή που μας τιμά με την παρουσία του,
θελήσαμε να προκαλέσουμε και τον προβληματισμό του θεατή κατά την διάρκεια αλλά
και μετά την παράσταση. Εκτίμησή μου
είναι ότι η κρίση που περνάμε είναι ΚΑΤ΄ΑΡΧΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ και μετά οικονομική,
πολιτική κλπ. Έτσι αναβαθμίζοντας, στον βαθμό και με τον τρόπο που μπορεί ο
καθένας, τον πολιτισμό, κάνει το βήμα προς την έξοδο της κρίσης. Σημαντικό
είναι επίσης το χαρακτηριστικό που έχει η Θεατρική μας ομάδα, να ανανεώνει κάθε
χρόνο τα μέλη της και το ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι ο μέσος όρος ηλικίας των
μελών, όλο και κατεβαίνει.
Μια
ομάδα που δεν έχει αρχηγούς - ηγέτες - βεντέτες - νέους και παλιούς. Όλοι
είμαστε υπηρέτες του ίδιου σκοπού και προσπαθούμε με ΑΠΟΛΥΤΟ σεβασμό στον θεατή
που μας τιμά με την παρουσία του, να του χαρίσουμε μια φορά τον χρόνο 2 ώρες
πολιτισμού, αλλά ταυτόχρονα και την βεβαιότητα ότι σε αυτόν τον τόπο κάποιοι
ακόμα αντέχουν.
Είναι ο 2ος
χρόνος που συμμετέχω στην ομάδα επί σκηνής. Φέτος είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη,
γιατί δουλέψαμε πάνω σε ένα εξαιρετικό κείμενο του Καμπανέλλη, που θεωρώ ότι
ήταν πρόκληση για όλους μας, και ερμηνευτικά, αλλά κυρίως ως προς την απόδοση
της κεντρικής του ιδέας, που έχει να κάνει με το κυνήγι της ευτυχίας , τη λανθασμένη
εντύπωση του ανθρώπου ότι αυτή επιτυγχάνεται με την απόκτηση όλο και
περισσότερων υλικών αγαθών και τη λύτρωση που έρχεται όταν συνειδητοποιεί πια
ότι, ως κύριος και ηγέτης του εαυτού του αρκεί, για να βρει την ευτυχία, να
αντιταχθεί σε όσα καλλιεργούν τη ματαιοδοξία του και να εκτιμήσει την απλότητα
και τις αξίες της ζωής. Και όλα αυτά αποδίδονται με κωμικό και έξυπνο τρόπο,
αφού όλες οι σκηνές του έργου διαδραματίζονται στον κάτω κόσμο, τον κόσμο των
νεκρών, στοιχείο κωμικό από μόνο του.
Εμείς διασκεδάσαμε
ιδιαίτερα στις πρόβες του έργου και είμαι σίγουρη ότι και οι θεατές που θα
παρακολουθήσουν την παράσταση θα διασκεδάσουν μαζί μας και θα εισπράξουν τα
νοήματα που βγαίνουν από αυτή.
Η τέχνη,
μορφή της οποίας είναι το θέατρο αφορά τους πάντες. Μακάριοι όσοι το έχουν
συνειδητοποιήσει. Τυχεροί εμείς που ταυτιζόμαστε και εκφραζόμαστε μέσα από ένα
εξαιρετικό κείμενο, που προτείνουμε ερμηνεύοντας, που ταξιδεύουμε σ' ένα τόπο
χλοερό όπου ουκ έτσι λύπη ου στεναγμός ελπίζοντας να παρασύρουμε και όλους,
τους θεατές σ' ένα ταξίδι, σ'ενα δρόμο, σε μια πλατεία, να μιλήσουμε, να
μοιραστούμε, να φωνάξουμε και να γελάσουμε.
"Λουκέτο"
η απάντηση του Πλούτωνα σε όσους κατέστρεψαν τον παράδεισό του, "λουκέτο"
η δική μας απάντηση στην εκμετάλλευση και στο βόλεμα. Ώρα να ξεκουραστεί η ψυχή
μας. Καλό ταξίδι, τα λέμε εκεί. Του Ιάκωβου Καμπανέλλη, επίκαιρο και άγνωστο.
Θάνα
Κορδονούρη
Είναι διαφορετική η φετινή παράσταση, τουλάχιστον
από πέρυσι που συμμετείχα Δεν είναι η
κλασική φαρσοκωμωδία στην οποία θα γελάσεις με τρανταχτά γέλια. Είναι μια έξυπνη
κωμωδία με λεπτό και ιδιαίτερο χιούμορ,επίκαιρη όσο ποτέ: σήψη, διαφθορά και μίζες
έχουν μεταφερθεί στον κάτω κόσμο. Στο τέλος βεβαία υπάρχει ένα είδος κάθαρσης...Σας
περιμένουμε!
Πολύ επίκαιρο και δυνατό το φετινό έργο,
αν και γραμμένο πριν 2 δεκαετίες. Παρουσιάζεται από μια πολύ καλή ομάδα, μια
δεμένη ομάδα που ξέρει τι θέλει.
Φέτος είμαι
και σε αυτήν την ομάδα γιατί όταν αγαπάς το θέατρο οι ομάδες δεν παίζουν
ρόλο…μπορεί να έχω και την δικιά μου ομάδα άλλα καλό είναι να μαθαίνεις και
κάποια πράγματα από τούς πιο παλιούς και πιο έμπειρους. Κι εγώ αυτό ψάχνω σε
αυτήν την ομάδα.
Δείτε τι περίπου πραγματεύεται το έργο όπως μας το παρουσίασε η ή ‘ιδια η ομάδα:
Το έργο του σημαντικού αυτού συγγραφέα
μας, ο οποίος έχει αποκληθεί και ως "ο πατριάρχης της σύγχρονης
νεοελληνικής δραματουργίας", γράφτηκε το 1995 και πρωτοπαρουσιάστηκε το
2002 στο Ηρώδειο στα πλαίσια της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας. Αποτελεί το κύκνειο
άσμα του Ι. Καμπανέλλη που φαντάζει εξαιρετικά επίκαιρο στη σημερινή πολιτική
και οικονομική συγκυρία.
Διανομή
ρόλων
Πλούτωνας: Γιάννης Λυκούσης
Περσεφόνη,
Κυρία: Αγγελική Ντίκου
Κέρβερος: Αλέξανδρος Μπουσδούκος
Χάρων: Γεράσιμος Λάβδας
Ερμής: Δημήτρης Τράπαλης
Ηρακλής: Δημήτρης Γούβης
Μίνως,
Λυκούργος: Θοδωρής Δανίκας
Δάφνη
Ιωάννου, Νεκρός: Πόπη Νίκα
Κρωβύλη,
Νεκρή: Πίτσα Δημοπούλου
Έρση Ιωάννου,
Πλανόδιος: Νατάσα Ανδρέου
Θεοκλής: Τάκης Σπηλιόπουλος
Λίλη,
Τραπεζίτης: Θάννα Κορδονούρη
Δίφυλος: Κώστας Δρακούλης
Φαίδρος: Τάσος Φραγκιάς
Κάποιος,
Πλανόδιος: Κωνσταντίνα Ρουγκάλα
Ναύτης: Γιώργος Κότσιφας
Εκφωνητής: Θεόδωρος Μπεράτης
Κορίτσια: Θάννα Κορδονούρη, Νατάσα Ανδρέου
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Μπουσδούκος
Σκηνικά - Κοστούμια: Πόπη Νίκα
Ήχος – Φωτισμός: Γιάννης Σαραβάκος, Γιώργος Παπαγεωργίου
Μουσική επιμέλεια: Αλέξανδρος
Μπουσδούκος, Κωνσταντίνα Ρουγκάλα, Δημήτρης Τράπαλης
Κιθάρα: Δημήτρης
Τράπαλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Πόπη Νίκα
Εκτέλεση Σκηνικού: Δημήτρης
Γούβης, Πόπη Νίκα, Γιάννης Λυκούσης, Αγγελική Ντίκου, Θάννα Κορδονούρη, Πίτσα
Δημοπούλου, Γεράσιμος Λάβδας, Τάκης Σπηλιόπουλος, Κώστας Δρακούλης, Δημήτρης
Τράπαλης
Φροντιστής σκηνής: Βασιλική
Δεδότση
Επιμέλεια αφίσας -Προγράμματος: Τάσος Φραγκιάς, Γιάννης Σαραβάκος,
Ανδρέας Αλεξόπουλος
Δημιουργικό –Επιμέλεια Εντύπων: Μαρία Τσουκαλά – portokali
Φωτογραφίες: ΦωτοΧώρος -
Άρις Σοφιανόπουλος, Φιορούλα Στεφανάκου
Μακιγιάζ: Χαρά Ανδριοπούλου
Χτενίσματα: Κομμωτήριο "Δημιουργίες" Θεώνη Λιβέρη
Ώρα έναρξης 9:00μμ στην αίθουσα
εκδηλώσεων του Λαζαράκειου Δημοτικού Μεγάρου Αμαλιάδας.
Από εμένα, τι άλλο;
Καλή σας διασκέδαση!!!
Σία Χαλικιά
Υ.Γ.
- Η εκδήλωση πραγματοποιείται σε
συνεργασία με τον Δήμο Ήλιδας.
-Η παράσταση είναι αφιερωμένη στον Ιωάννη Παπανδρικόπουλο, έναν από τους
πρωτεργάτες του ερασιτεχνικού θεάτρου της πόλης μας, ως απόδειξη τιμής και
μνήμης στην πολυετή προσφορά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου